Wat Is Ijs Van Mellorine?

Mellorine is helemaal geen ijsje - zoals sorbet, vla en bevroren yoghurt, het is een bevroren woestijn die helemaal van zichzelf is. Dit ijsalternatief verschijnt in de 21e eeuw zelden in de schappen van supermarkten, waardoor het eerder een interessant historisch overblijfsel is dan een onderdeel van hedendaagse recepten. Desalniettemin zullen fijnproevers ontdekken dat het verkennen van mellorine een intrigerende blik werpt op het landschap van bevroren lekkernijen, wat inzicht geeft in wat ijs precies anders maakt dan zijn neven.

[things_needed_1]

Wat maakt Mellorine?

Op het eerste gezicht lijkt mellorine op ijs. Het komt zelfs in traditionele smaken ijs, zoals chocolade, vanille, aardbei en de mix-alle Napolitaanse. Hoewel ijs afhankelijk is van botervet vanwege het vetgehalte, bevat mellorine plantaardige of dierlijke oliën. Net als ijs bevat mellorine zuivel om zijn melkeiwitten op te maken. Zoals William Shurlteffs boek 'History of Soy Ice Cream and Other Non-Dairy Frozen Desserts' zegt, 'draagt ​​[mellorine] dezelfde relatie met ijs als margarine draagt ​​tot boter.' Hoewel mellorine de smaak van ijs wil nabootsen, heeft het meestal een iets minder romige smaak en consistentie.

An Icy History

Mellorine verscheen voor het eerst als ijsvervanger in de vroege jaren 1950, voorgesteld als een meer betaalbaar alternatief naar ijs. Op het moment van introductie kostte de productie van mellorine gemaakt met sojaolie ongeveer 18 tot 40 cent minder per gallon dan de productie van ijs. Omdat sommige leden van de ijsindustrie mellorine als een bedreiging beschouwden, legde het Amerikaanse ministerie van landbouw normen op aan het product. Volgens de USDA moet mellorine - die als zodanig moet worden geëtiketteerd - gepasteuriseerde melk bevatten, maar het mag zijn vetgehalte ontlenen aan een niet-melkgroente of dierlijke bron.

Standards of Sweetness USDA-normen bepalen dat het plantaardige of dierlijke vet van mellorine ten minste 6 procent van de totale samenstelling moet uitmaken en dat het product een minimum-eiwitgehalte van 2,7 procent moet bevatten. USDA-normen geven een inzichtelijke kijk op hoe mellorine zich verhoudt tot andere ijsalternatieven. Zo moet sorbet 2 tot 5 procent melkvet en 2 tot 10 procent fruit bevatten, afhankelijk van de vrucht. Bevroren vla onderscheidt zich van de verpakking omdat deze de 1,4-procent eigeellimiet overschrijdt die wordt opgelegd aan roomijs, wat hem een ​​rijkere smaak en een dichtere textuur geeft. Net als gewone yoghurt moet bevroren yoghurt de gezonde bacteriën streptococcus thermophilus en lactobacillus bulgaricus bevatten. Invriezen doodt vaak deze strengen echter, zodat ze geen levende culturen hoeven te zijn. Als het gaat om mellorine, legt de USDA geen normen op met betrekking tot het fruitgehalte, het eigeelgehalte of de aanwezigheid van nuttige bacteriën.

Te overwegen

Het is onwaarschijnlijk dat u in een supermarkt zult lopen om mellorine te vinden, hoewel een beperkt aantal fabrikanten, zoals Selecta en Hygeia, nog steeds de traktatie produceren. Sommige speciaalzaken dragen zelfs smakelijke smaken van mellorine, zoals variëteiten met cheddarkaas. Afgezien van het oliegehalte - typisch soja of kokosolie - deelt moderne mellorine veel gemeenschappelijke ingrediënten met off-the-shelf ijs, zoals glucosestroop of fructose-glucosestroop, suiker, calciumhydroxide, guargom en natuurlijk en kunstmatig smaken.

Referenties

Encyclopedie Britannica: MellorineGeschiedenis van soja-ijs en andere niet-zuivel bevroren desserts (1899-2013): William Shurlteff, Akiko AoyagiMeng Floss: ijs of niet-ijs? ShopWell: Hygeia MellorineSerious Eats: Off the Beaten Path: Quezo Real Mellorine Is Some Seriously Ice Cream

Resources

Tofutti en andere soja-ijsjes: William Shurlteff, Akiko Aoyagi Reader's Digest: vijf caloriearme alternatieven voor ijs